اثر معنویت درمانی بر افسردگی زنان سالمند ساکن آسایشگاه سالمندان

هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر معنویت­درمانی بر افسردگی زنان سالمند ساکن در آسایشگاه سالمندان بود. روش: این پژوهش جزء طرح­های نیمه­تجربی طبقه­بندی می­شود و به شیوه پیش­آزمون- پس­آزمون روی 34 زن سالمند مبتلا به افسردگی در خانه سالمندان کهریزک انجام شد. پس از اجرای آزمون افسردگی سالمندان GDS (1993) افرادی که نمره 15 یا بالاتر در آزمون کسب کردند به روش تصادفی ساده انتخاب و به طورتصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. روی گروه آزمایشی 10 جلسه معنویت­درمانی صورت گرفت و سپس دوباره آزمون GDS به دو گروه داده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t استفاده شد. یافته­ها: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که معنویت­درمانی باعث کاهش افسردگی در زنان سالمند در آسایشگاه شد و بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی­داری وجود دارد. نتیجه­گیری: معنویت­درمانی به عنوان یک مداخله توانبخشی و غیرعضوی می­توانند سبب بهبود زنان سالمند مبتلا به افسردگی شود.